Altijd als ik met het krieken van de dag de deur uit ben gegaan, denk ik: dat moest je vaker doen. Zo mooi. En niemand in de buurt. Wat in dit geval een beetje jammer was, want voor de opdracht was het fijn geweest als er een fiets was langsgekomen. Maar het enige levende wezen was een hert en daar had ik dan weer niks aan (niet waar natuurlijk, de camera zat net weer in de fietstas).