dinsdag 29 september 2009

Soms zie je pas thuis waar je een foto van hebt gemaakt. Hier moet ik hebben afgedrukt maar ik weet niet meer dat ik het deed. Wij zaten op het terras naast Happy Days. In Breskens.

woensdag 23 september 2009

'Oui au cannabis'. Een mooie leus voor een Zwitsers stadje waar nooit iets beweegt. Nou ja, behalve in de chocoladefabriek van Cailler, waar hordes toeristen zich storten op de demonstratiebonbons. Als het personeel even niet oplet schuiven ze hele schalen hun tasjes in.
(plaatsing van deze een paar maanden oude foto is om het leven in het blog te houden; ik maak ook heus nieuwe foto's, maar die zijn nog een beetje in de voor-voorstudiefase, dus niet de moeite).

woensdag 16 september 2009

Er is een Duitse kunstenaar die een boek plus tentoonstelling in voorbereiding heeft over die ontuitroeibare witte plastic stoel. Die stoel blijkt echt voor van alles te dienen. Jens Thiel, zo heet hij, verzamelt al jaren foto's van plastic stoelen all over the world. Een idee waar ik jaloers op ben. Een paar jaar was het stil, maar sinds een paar maanden is Jens weer bezig. Houd die man in de gaten. http://www.functionalfate.org.
(deze foto heb ik ingestuurd, geuploade foto's zijn onderdeel van het project, maar ik heb de foto niet meer terug kunnen vinden. :-(
Er is meer onverwachts in het Ruhrgebied. Dit kunstwerk bij het Judisches Gemeindezentrum van Duisburg bijvoorbeeld. Het zijn de resten van de gebouwen die er ooit stonden, met uitgekiend groen erin.

dinsdag 15 september 2009

Zelden een tentoonstelling gezien die zo mooi op de plek past als Sternstunde in de oude Gasometer (een 117 meter hoge opslagtank) in Oberhausen. De kosmos in een oude, donkere tank. We lagen er meditatief in het maanlicht, en staarden naar de zon. Prachtig.

maandag 14 september 2009

Drie jaar geleden was ik bezig met het zakkenprobleem, hoe de ongelooflijke hoeveelheid supermarktplastic te stuiten. Ik wilde schrijven over Rwanda, waar de supermarkten de dunne plastic tasjes in die typische kleuren blauw, groen, roze en gewoon wit of gestreept, niet meer mochten meegeven. En over de Australische milieubeweging Planet Ark, die actie voert tegen de zakken. Het kwam er niet van, vanwege gebrek aan passend beeld. Hiep hiep dan ook voor fotograaf Beatrice Jansen, die er een serie van maakte. Hoewel helaas niet in Rwanda. Ook deze foto komt niet uit Rwanda, maar is onderdeel van een verhaaltje: Eeuwig onderweg.

woensdag 9 september 2009

Nog een proefdingetje. Deze hoort bij een project buiten de top drie (maar je weet nooit hoe een koe een haas). Grappige veerman hoorde bij de caravan. Ik kreeg een trosje druiven van 'm.

maandag 7 september 2009

En toen was ik dus aan het afstuderen. Nou ja, met kiezen van een afstudeerproject. Ik heb er drie, eigenlijk tien, bedacht, maar drie genoemd in het bijzijn van onze leermeester. Dat leek me wel genoeg. Eerst vond hij zelfs dat nog teveel. 'Houd het bij een', zei hij, 'en kijk of dat wat wordt.' Maar later hervond hij zichzelf, en was drie ook wel te doen. Een van de drie heeft te maken met Chinatowns. Rood, dacht ik, dat is typisch voor Chinatowns. Dus fotografeerde ik wat proeffotootjes Rood. Dit is de bruidssuite van hotel Wahdo, hartje Chinatown Den Haag.

woensdag 2 september 2009

Een aquarium is dat typisch Chinees? Met dit soort vragen loop ik tegenwoordig rond. Met dank aan wat voorstudies voor een afstudeerproject fotografie waarvoor ik proeffoto's aan het maken ben.

Vroeger ging ik elk jaar met de kinderen van de examenklassen (LEAO-4) op werkweek. Aangezien de school graag meer deed dan alleen kennisverbreiding, kwam daar ook altijd een ex-junk langs, om te vertellen over zijn drugsverleden en hoe hij daar met hulp van jezus vanaf was geraakt. Ik had het niet zo op die evangeliserende types, maar een ding bleef me wel bij. Een filmpje waarin de hele tijd KIES KIES KIES in beeld kwam. Keuzes maken. Dat moest je doen. Het kwam nu weer naar boven, bij het bedenken van een afstudeeronderwerp.

dinsdag 1 september 2009

Opruimen is nooit mijn sterkste kant geweest, ook niet op de peecee. Maar nu probeer ik, met het vierde jaar fotografieopleiding in 't zicht, dan toch iets van orde aan te brengen. Je moet soms afscheid nemen. Zoals van dit tweedejaarsprojectje, met schilderijen van Magritte. Alleen nog even hier te zien.