woensdag 2 november 2011

Ze heeft het altijd koud, zei ze. Echt altijd. Daarom is de rode deken zo fijn en hangt hij altijd bij de hand. Verder moest ik maar niet te veel op de troep letten. 'Want weet u, ik woon hier nog maar pas, hebt u trouwens dat uitzicht gezien?' Aan de muur hingen hier en daar roze 'geeltjes' van die notitieblaadjes. Daar, en nergens anders moesten de schilderijen komen te hangen. En misschien ook wel de Turkse kan, een van de weinige souvenirs die ze nog had van haar vele reizen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten