Als keurige vrouw ga ik dan vanaf vandaag daadwerkelijk in een kelder zitten. Dat wil zeggen, met mijn hele fotografische hebben en houwen. Het voelt als een opluchting. Hehe, een echt atelier. Ook praktisch gezien werd het tijd. De rotzooi stapelt zich op, alles loopt door elkaar, ik geloof zelfs dat Ordnung muss sein. Die kans ga ik nu krijgen. De stemming is dan ook wonderlijk hoopvol en lucide gestemd. Alsof er grote dingen gaan gebeuren. En dat in het Cafe Dutroux.