Hier dan eindelijk een compleet voorbeeld (bijna af) van het afstudeerproject. Dat overigens voorlopig nog naamloos is. Eerst heette het Stille getuigen, vanwege de overal toekijkende zwijgende honden en andere levende have. Maar die darlings zijn dood, dus ik moet een nieuwe.

Meteen nog maar eentje dan. Ik ben nu de foto's aan het selecteren, wat een ramp is. Iedereen was lief, vrolijk en aardig. Die gooi je dan toch nooit meer weg?

Zo. We kunnen er weer even tegen. We zijn met rijst beplakt, gezegend en besprenkeld. En door iedereen toegejuicht. Bali, 'eenig nog in deze nuchtere, materieele wereld' (brochure van de Officieele Vereeniging voor Toeristenverkeer, 1924), is nog steeds betoverend. Ook voor uit de klei getrokken fietsers.

Bij gebrek aan tijd, slaap en andere niet bepaald levensverlengende omstandigheden, fotografeer ik nauwelijks voor de lol. Dat is niet goed. Gelukkig kwam er net een paaskuiken langs de kat gevlogen toen ik even keek of de camera het nog deed. Ei ei!